.:: توصیه هایی از حضرت آیت الله علامه حسن زاده آملی :

همنشینی موثر است. مصاحبت اثر دارد. نفس انسانی خوپذیر است. انسانی که با انسانی مدتی به سر برده است می‏بینی چنان از یکدیگر خو گرفته‏اند که احوالات هر یک حکایت از دیگری می‏کند بلکه مطلقاً همنشینی اثر دارد. مثلاً شاگرد بر اثر مصاحبت با استاد، از سیرت و خوی استاد حکایت می‏کند و همچنین فرزند از پدر که «الوَلدُ سِرُّ ابیه.»

به قول خواجه عبداللّه انصاری: دود از آتش چنان نشان ندهد و خاک از باد که ظاهر از باطن و شاگرد از استاد.

غرض، این‏که مصاحبت مطلقاً مؤثر است حتّی در حیوانات، بلکه در جمادات  

به قول شیخ اجل سعدی:

گلی خوشبوی در حمام روزی

رسید از دست محبوبی به دستم

بدو گفتم که مشکی یا عبیری

که از بوی دلاویز تو مستم

بگفتا من گِلی ناچیز بودم

ولیکن مدتی با گُل نشستم

کمال همنشین در من اثر کرد

وگرنه من همان خاکم که هستم

حالا این معنا را بالا ببرید. در مصاحبت با ملکوت عالم، با حقیقت عالم، با خدای

عالم در نظر بگیرید. اگر چنین توفیقی پیدا کردیم که توانستیم همواره و در همه حال عنداللّه حضور داشته باشیم، چه خواهیم شد؟! خوشا به حال کسانی که همواره مصاحبت با خدایشان دارند، جلیس و انیس آنان خدایشان است.

آن‏هایی که همنشینی با خداوند عالم دارند، کسانی هستند که اسمای جمالی و جلالی خداوندِ سبحان در ایشان رسوخ کرده است. جوادند، رحیمند، عطوفند، عالمند و همچنین دارای دیگر اسماء اللّه هستند.

.......................

دهان روح و تن

انسان دو دهان دارد: یکی گوش که دهانِ روح او است و دیگر دهان که دهان تن او است. این دو دهان خیلی محترم‏اند. انسان باید خیلی مواظب آن‏ها باشد. یعنی باید صادرات و واردات این دهنها را خیلی مراقب باشد. آن‏هایی‏که هرزه خوراک می‏شوند، هرزه کار می‏گردند.

کسانی که هرزه شنو می‏شوند، هرزه گو می‏گردند.

وقتی واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و کثیف می‏شود. یعنی قلم او هرزه و نوشته‏هایش زهرآگین خواهد داشت. حضرت وصیّ امیرالمؤمنین‏علیه السلام فرمود:

عمل نبات است و هیچ نبات از آب بی‏نیاز نیست و آب‏ها گوناگون‏اند. هر آبی که پاک است، آن نبات هم پاک و میوه‏اش شیرین خواهد بود؛ و هر آبی که پلید است، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است.

خودِ عمل، حاکی است که از چه آبی روییده شده است.

.....................

وقت اندک و کار بسیار

بدان که باید تخم و ریشه سعادت را در این نشأه، در مزرعه دلت بکاری و غرس کنی. این‏جا را دریاب، این‏جا جای تجارت و کسب و کار است؛ و وقت هم خیلی کم است. وقت خیلی کم است و ابد در پیش داریم. این جمله را از امیرالمؤمنین‏علیه السلام عرض کنم، فرمود:

«رِدوُهم ورُودَ الهِیمِ العطاش»؛ یعنی شتران تشنه را می‏بینید که وقتی چشمشان به

نهر آب افتاد چگونه می‏کوشند و می‏شتابند و از یکدیگر سبقت می‏گیرند که خودشان را به نهر آب برسانند، شما هم با قرآن و عترت پیغمبر و جوامع روایی که گنج‏های رحمان‏اند این چنین باشید. بیایید به سوی این منبع آب حیات که قرآن و عترت است. وقت خیلی کم است و ما خیلی کار داریم. امروز و فردا نکنید. امام صادق‏علیه السلام فرمود: »اگر پرده برداشته شود و شما آن سوی را ببینید، خواهید دید اکثر مردم به علت تسویف، به کیفر اعمال بد این‏جای خودشان مبتلا شده‏اند.« تسویف یعنی سَوْفَ سَوْفَ کردن، یعنی امروز و فردا کردن، بهار و تابستان کردن، امسال و سال دیگر کردن.

وقت نیست، و باید به جدّ بکوشیم تا خودمان را درست بسازیم.