براي شهيد برونسي
ما گم نشديم تا که پيدا بشويم
عاشق نشديم تا که شيدا بشويم
در وادي عشق، معرفت نيست رفيق
زهرا(س) گمنام و ما هويدا بشويم

×××
اين اشک از آسمان که آمد نه منم
اين پاره استخوان که آمد نه منم
اين کهنه پلاک سهم يک مادر بود
اين جسم به اين نشان آمد نه منم